Yalnızlık Sizi Kral Yapabilir
Bir zamanlar, insanların seslerinin ardında kaybolduğu, kalabalıkların içinde bile kendini yalnız hisseden bir adam vardı. Adı Kerem’di. Yaşamın telaşı içinde, dost sohbetlerinde dahi derin bir boşluk hissediyordu. Belki de en büyük korkusu, yalnız kalmaktı. Fakat bir gün, hiç beklemediği bir anda hayat onu bu korkusuyla baş başa bıraktı.
Yakın arkadaşları farklı şehirlere taşındı, ailesi kendi meşguliyetlerine daldı ve Kerem, bir sabah uyandığında, ilk kez gerçekten yalnız olduğunu hissetti. Başlarda bu sessizlik Kerem’e dayanılmaz geldi. Geceleri kendini uyutmak için televizyonu açık bırakıyor, telefonuna sarılıyor, sosyal medyada kayboluyordu. Ancak zamanla, hiçbir şeyin bu boşluğu dolduramadığını fark etti.
Bir sabah, sessizliğin içine doğru adım atmaya karar verdi. O gün, şehrin parklarından birine gitti. Güneş, ağaçların arasından ince ışık huzmeleriyle süzülüyordu. Rüzgâr, yaprakları nazikçe hışırdatıyordu. İlk defa yalnızlığın içindeki güzelliği görmeye başladı. Bu, sessizliğin Kerem’le konuştuğu bir andı. İçindeki tüm o karmaşayı susturdu ve kendini dinlemeye başladı.
Zamanla Kerem, yalnızlığı bir düşman olarak görmekten vazgeçti. Onu bir yol arkadaşı gibi kabul etti. Yalnız kaldıkça, kendi düşüncelerini duymaya başladı. Başkalarının ne düşündüğüne ya da ne söylediğine bağımlı olmadan, kendisiyle gerçek bir bağ kurdu. Bu, özgürlüğün ta kendisiydi.
Kerem, yalnızlığın ona kazandırdığı bu içsel gücü fark ettikçe değişmeye başladı. Eskiden korktuğu sessizlik, artık onun en sadık öğretmeni olmuştu. Bir süre sonra fark etti ki, dışarıda aradığı tüm cevaplar, zaten kendi içinde gizliydi. Her yeni yalnızlık anı, Kerem’i biraz daha güçlü, biraz daha bilge kılıyordu.
İnsanların onayını aramadan, yalnızca kendisiyle mutlu olmayı öğrendi. Ve bir gün, eski dostlarından biriyle karşılaştığında, ona bambaşka bir gözle baktı. Eskiden dışarıdan gelen sevgiye muhtaçken, şimdi kendi içindeki sevgiyi paylaşabilecek kadar doluydu.
Yalnızlık, Kerem’e dünyaya farklı bir pencereden bakmayı öğretmişti. Kendi hikayesinin gerçek kahramanı olmayı başarmıştı. Ve işte o gün, yalnız kalmanın insanı nasıl güçlendirdiğini tüm benliğiyle anladı.